Narcolepsie

Op deze pagina

Mensen met narcolepsie lukt het niet om overdag wakker te blijven. Ze zijn snel slaperig en hebben moeite om zich langdurig te concentreren. Meestal slapen ze niet meer uren per etmaal dan andere mensen.

Er zijn twee vormen van narcolepsie:
Type 1: Hierbij krijgen mensen plotselinge spierverslappingen. Dit heet kataplexie. Deze kortdurende spierverslappingen worden uitgelokt door – vooral positieve - emoties. Daarnaast kunnen mensen met narcolepsie type 1 forse gewichtstoename krijgen.
Type 2: Bij narcolepsie type 2 komen de aanvallen van spierverslapping niet voor.

Mensen met narcolepsie hebben ook 's nachts vervelende klachten. Ze worden vaak wakker en hebben bij het in slaap vallen nare, levensechte dromen. Dit noemen we hypnagoge hallucinaties. De klachten kunnen ook voorkomen bij het in slaap vallen overdag.

Daarnaast kunnen mensen met narcolepsie bij het inslapen of wakker worden het gevoel hebben dat ze niet kunnen bewegen. Dit heet slaapverlamming.

Oorzaak

Mensen met narcolepsie type 1 hebben een ernstig tekort aan de stof hypocretine in de hersenen (ook wel orexine genoemd). Deze stof helpt bij het aansturen van slapen en wakker zijn. Met een ruggenprik kan in de hersenvloeistof worden gemeten of hypocretine al dan niet (voldoende) aanwezig is.

De oorzaak van narcolepsie type 2 is minder duidelijk. Soms is het een beginstadium van type 1, maar meestal is dat niet zo. Ook als iemand langdurig te weinig slaapt door zijn of haar leefstijl, kunnen er klachten ontstaan die lijken op narcolepsie type 2.

Diagnose en behandeling

Om de diagnose narcolepsie te kunnen stellen, is uitgebreid slaaponderzoek nodig. Dit kan niet overal plaatsvinden. Hiervoor wordt vaak verwezen naar een gespecialiseerd slaap-waakcentrum, zoals SEIN.

De behandeling van narcolepsie is erop gericht om de klachten zoveel mogelijk te verlichten. Dit kan met leefregels en soms met medicijnen. De behandeling neemt de ziekte niet weg, maar zorgt wel vaak voor veel verbetering.